Δεν μπορεί να πει κανείς ότι ήταν χοντρός. Ήταν άνθρωπος καλοζωισμένος. Δεν μπορεί να πει κανείς ότι ήταν αδύνατος. Ήταν άνθρωπος καλοστεκούμενος. Ο πρώτος αφεντικό. Με χαμόγελο. Ο δεύτερος υπάλληλος, με υποκλίσεις. Το κατάστημα γεμάτο μεντεσέδες, βίδες, χρώματα, ένα σωρό σιδερικά από κείνα που μεταχειρίζονται οι μαστόροι για να σου χτίσουν ένα σπίτι, που παζαρεύουν όσοι χτίζουν το σπίτι, και που τελικά ζητάνε υπέρογκα ενοίκια γιατί σου δείχνουν τα είδη κιγκαλερίας που έχουν στοιχίσει πανάκριβα. (. . .)