Στις "Χαμηλές Πτήσεις" ο Αρκάς επενόησε ένα παιδί-θαύμα με διαβολικό πνεύμα αμφισβήτησης και αναρχική διάθεση ισοπέδωσης των πάντων. Πρώτος και εύκολος στόχος του ο μπαμπάς σπουργίτης, συναισθηματικά τσακισμένος από την προδοσία και τη φυγή της συζύγου του, αλλά και αφοσιωμένος οπαδός κάθε μικροαστικής αξίας.
Οι "Χαμηλές Πτήσεις" λαμβάνουν χώρα σε άθλιες ταράτσες, σε γείσα ερειπωμένων νεοκλασικών, σε φουγάρα και ξεδοντιασμένες κεραίες τηλεοράσεων, πλάι σε πλυσταριά και ηλιακούς θερμοσίφωνες. Πρόκειται για την Αθήνα και όχι για τη Νεφελοκοκκυγία. Είναι η Αθήνα του σήμερα - κάπου αναγνωρίζουμε και τον μπετονένιο πύργο της. Τα πουλιά πια δεν ζουν στη φύση εφόσον και το δάσος είναι ένας συμβολικός, προκατασκευασμένος "τόπος". Ο μικρός με τη σειρά του μισεί το δάσος. "Ο καθαρός αέρας του δάσους βοηθάει πολύ την ανάπτυξη" επιμένει παρ' όλα αυτά ο μπαμπάς του. "Να το πεις αυτό στους επτά νάνους" είναι η ανοικτίρμων απάντηση του μικρού. (Μάνος Στεφανίδης, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

ΜΠΑΜΠΑ, ΠΕΤΑΩ!
ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΦΑΙΝΕΣΑΙ
ΤΙΜΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΣΟΥ...
ΚΑΝΕ ΠΟΥΛΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΚΑΛΟ...
ΑΝ ΠΕΤΑΞΕΙ ΤΟ ΠΟΥΛΙ...
...ΜΕ ΤΟΝ ΚΗΔΕΜΟΝΑ ΣΟΥ
ΤΟ ΕΞΥΠΝΟ ΠΟΥΛΙ...