Οι Νεκροί της Ζωής
ΔΙΕΚΔΙΚΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΤΙΜΗΤΙΚΟ ΤΙΤΛΟ του "εισηγητή του κοινωνικού μυθιστορήματος στην Ελλάδα", ό Κώστας Παρορίτης, έντονα υπερτιμημένος στην εποχή του, ιδίως από τον κύκλο του Νουμά, μένει πια αρκετά μακριά, στο μεγαλύτερο μέρος του έργου του, από την αποδοχή του σημερινού αναγνώστη.
Με προθέσεις πολύ ανώτερες από τις πραγματοποιήσεις, προθέσεις αγνές, ειλικρινείς, ανιδιοτελείς (όπως αγνός και ανιδιοτελής στάθηκε και στη ζωή του ό Παρορίτης), και αν ακόμα δεν υπέτασσε "συνειδητά", όπως ισχυριζόταν, την τέχνη του στην υπηρεσία της Κοινωνικής Ιδέας, δεν φαίνεται να είχε το δυναμικό για μονιμότερες επιτεύξεις. Περισσότερο από τα μυθιστορήματα του -πού είναι πιο γνωστά στο πλατύ κοινό και διαβάστηκαν άπληστα-, τα διηγήματα του, και ιδίως εκείνα των πρώτων του συλλογών, περιέχουν στοιχεία βιωσιμότητας, αναδεικνύουν τις οποίες αρετές του και διαγράφουν το πλαίσιο των θεματικών του ενδιαφερόντων. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)